بچه بودم خونمون تهرانسر بود هميشه هواپيما از اونجا رد ميشد چون نزديك فرودگاه بود أولين روز مدرسه ها بود هنوز راه خونمونو خوب بلد نبودم دور بود به مدرسه از اونجا كه بچه سر راهي هستم تنها ميرفتم:( خلاصه تو راه برگشت گم شدم شروع كردم به گريه يه مرده گفت عمو گريه نكن من ميرسونمت نشستم تو ماشين گفت ميدوني خونتون تقريبا كجاست؟گفتم بله از رو پشت بوممون هميشه هواپيما رد ميشه!!!!!! خو چيكار كنم اين تنها آدرسي بود كه ميتونستم بگم:(

دوستان واقعی مثل صبح هستند،نمی شود تمام روز آنها را داشت
اما مطمئنی که فردا،هفته بعد
وتا ابد هستند...

پست ویژه ی پایین شهر
پایین شهر یعنی حسرتی که ته دلت را چنگ میزند وقتی سال نو میشود... وقتی همه چیز نو میشود جز جورابهای پینه بسته ی پدر و صورت چروک خورده ی مادر
پایین شهر یعنی منتظر یارانه ماندن وهرماه نزدیکیهای پرداخت یارانه پر از ترس بودن که نکند ندهند و قسط اقا محمود عقب بیفتد؟
پایین شهر یعنی تحقیر یعنی وقتی مادرت در بیمارستان جان میدهد و تو حاضری گدایی تمام شهر را بکنی ان مرد با ماشین شاسی بلندش چنان با پوزخند نگاهت کند که در خود فروبریزی و درو شوی اما بشنوی که میگوید:اینها دزدند نه محتاج

پست ویژه ی بچه های پایین شهر
پایین شهر یعنی نگاه همیشه خسته ی پدر یعنی نور امیدی که دیده نمیشود یعنی سیب زمینی اپ پزی که دوستش نداری اما نگاهت که به نگاه پدر گره میخورد حاضری تمام سیب زمینی های دنیا را یک نفره بخوری اما شرمندگیش را نبینی
پایین شهر یعنی کودک که هستی هرهفته با یک بقچه زیر بغل با مامان به حمام بروی و مامان از ترس اینکه موهایت شپش نگیرد از ته بتراشد موهای بورو خوشکلت را وبا لبخند بگوید دخترم تیغ که کنم پرپشت تر و زیباتر میشود........

چرا با این همه پیشرفت فکر و عقل
هنوزم که هنوزه
چیزی به اسم مسخره کردن وجود داره ؟ :(
تو رو خدا سعی نکنین کسی رو مسخره کنین دوستانه دوستانه ...

هیچ چیز خوب تر از ان نیست که کسی را داشته باشید که جزء جزء شما را تحسین کند شما را در سخت ترین لحظات بپذیرد وقتی گرفتار میشوید یاریتان کند در هر شرایطی دوستتان بدارد و بخاطر دوست داشتن شما احساس خوشبختی کند

مخلص همه اونايي كه چراغ مرامشون واسه ما هميشه نفت داره.

تو ناخدای عشقی....من ساحلی غریبم
لنگر بزن مسافر...من خاک هر رفیقم...

دوستان مهربون من..!
با همه ی شماهام..
اشـــک هام رو گـونـه ام یخ زدن.."هیچکس جز خدا بلد نیست اشــکِ یخی رو پاک کنه.."
این یعنی هوا خیلی سرد شده..مراقب دوستای مهربون مـن باشید..

سلام روزگار…
چه میکنی با نامردی مردمان…
من هم …
اگر بگذارند …
دارم خرده های دلم را…
چسب میزنم…
راستی این دل …
دل می شود ؟

یکی از پراسترس ترین لحظات دوران ابتدایی وقتی بود که دیکته تموم میشد مبصر دفترا رو جم میکرد میذاشت رو میز معلم, هی حواسمون به دفترمون بود ببینیم کی نوبت صحیح کردن دیکته ما میشه نوبتمون که
میشد همش چشمون به خودکار معلم بود ببینیم غلط داریم یا نه قلبمونم تند تند میزد :))))

به سلامتی
دلــــمون ...
جیبــمون ...
یخچال خونمون...
که هیچی توش نیست!!!
و بیشتر به سلامتی بچه های پایین شهر که اینو درک کردن...

سلامتیه دهه شصتیایی که به عشق دوچرخه و میکرو وسگا معدلشون بالا شد ولی براشون نخریدن...

دیشب پادگان شیفتم بود
انقده هوا سرد شده بود دیگه حتی توان فکر کردن در مورد چیزی رو نداشتم
سرما تا پوست و مغز و استخونم پیشرفته بود :(
هدفم از گذاشتن این پست این بود که بگم :
من هیچ، باز دارم جای خوب خدمت میکنم
اما دم سربازایی که لب مرزن با یه کلاش 5 ، 6 کیلویی رو دوششون و همه و همه خطرات و از همه مهم تر توی این سرما دارن پستای 2 تا 3 ساعته میدن واقعا گرم
پ.ن : به یاد کسی که پست لایک پست خودمون رو گذاشت ;)

نمیدونم چرا وختی یه جا پول پیدا میکنم تا دو سه روز همون جا میچرخم انتظار دارم بازم همون جا پول پیدا کنم؟؟؟!!!؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟