خــدا جـون؛
کـاش اون موقعی که داشتـم بـهـش دل می بستـم..
مثل مامانا می زدی رو دستـم و
میگفتی: جــیــززززِ این مـالِ تـو نـیـست :((

روزی مجنون از روی سجاده ی شخصی عبور کرد...
مردنمازراشکست وگفت:
+مردک درحال رازونیاز باخدابودم برای چه این رشته رابریدی؟
مجنون لبخندی زدوگفت:
_عاشق بنده ای بودم وتوراندیدم...
اما تو عاشق خدابودی...چطورمرادیدی؟؟؟!!!

از خدا پرسیدم چرا آدم اول عاشق ميشه...بعد تنها ميشه..؟!
گفت منم اول عاشق شدم بعد تنها شدم..!
پرسيدم تو عاشق چه کسي شدي؟
گفت عاشق تو..
گفتم کي تنهات گذاشت؟
گفت خودِ تو..!
گفتم بزار بيام پيشت..
خنديد و گفت :
من پيش توام....توکجايي!!

هر آفریده ای نشانه ی خداوند است؛

اما هیچ آفریده ای نشان دهنده او نیست.

ﻧﺒﻮﺩﯼ ﻭ ﻫﺰﺍﺭ ﺩﻓﻌﻪ ﺯﻣﯿﻦ ﺧﻮﺭﺩﻡ...
ﻧﺒﻮﺩﯼ ﻭ ﮐﻢ ﺁﻭﺭﺩﻡ
ﻭﻟﯽ ﻫﻤه اش ﺑﻪ ﺩﺍﺩ ﻣﻦ ﺭﺳﯿﺪﯼ...

ﭘﺸﯿﻤﻮﻧﻢ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻣﺴﯿﺮ ﻭﺍﺭﻭﻧﻪ
ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﮔﻢ ﺷﺪﻩ ﺧﻮﻧﻪ
ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﺯ ﺳﺮ ﺧﻮﺩﻡ ﺯﯾﺎﺩﻡ
ﭘﺸﯿﻤﻮﻧﻢ ﻭﻟﯽ...
ﺑﺎﺯﻡ ﺩﻟﻢ ﻗﺮﺻﻪ
ﯾﮑﯽ ﺣﺎﻟﻤﻮ ﻣﯿﭙﺮﺳﻪ
ﺗﻮ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ [شَـمـعِ رو بـہ بـادم]
 

ایـن نَـمـکـدان "خـُـدا"…
جـِـنــس عَـجـیــبـے دارد !!!

ھَــر چــقَــدر "مـے شِــکـَــنــیــم"…
بــاز "نَــمَــک ھــا" دارد!!!

‏در جوشن كبير يك عبارتی هست كه مى‌گیم:
يا كٓريمٓ الصَّفْح
یک جوری تو رو می‌بخشه انگار نه انگار که تو خطایی مرتکب شدی
و خدای ما اینگونه است...

ای خدا
خیلی باحالی که بهمون پشت نمیکنی
اخه کدوم رفیقیه که یادش نکنی و به یادت باشه
خیلی با مرامی که ما گله میکنیم و تو لبخند میزنی
ما باهات میجنگیم و تو صلح نامه میدی
دمت گرم واقعا

الهی...
روا مدار که پنهان ماازپیدای ما ناستوده ترباشد
و درپشت صورت آراسته ی ماسیرتی زشت وناهموارنهفته باشد
یاارحم الراحمین...

_امام سجاد علیه السلام
_صحیفه سجادیه دعای هشتم

ﮔﺎﻫﯽ ﭼﻪ ﺩﻟﮕﯿﺮ ﻣﯿﺸﻮﯼ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ... 
ﻭ ﮔﺎﻫﯽ ﭼﻪ ﺑﯽ ﺗﺎﺏ ﻭ ﺩﻟﺘﻨﮓ...

ﮔﺎﻫﯽ ﺍﺯ ﺣﮑﻤﺘﺶ ﻧﺎﺭﺍﺿﯽ ...
ﻭ ﮔﺎﻫﯽ ﺷﺎﮐﺮ ﻭ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ...

ﮔﺎﻫﯽ ﻣﺸﮑﻮﮎ ﻭ ﮔﺎﻫﯽ ﻣﺠﺬﻭﺏ ﻋﺪﺍﻟﺘﺶ...
ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﻭ ﮔﺎﻩ ﺑﯿﺸﻤﺎﺭ ﺩﻭﺭ...

"ﺧﺪﺍ ﮐﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺧﺪﺍﺳﺖ"
ﺍﯼ ﮐﺎﺵ ﻣﺎ ﺍﯾﻨﻘﺪﺭ ﮔﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﮔﺎﻫﯽ ﻧﻤﯿﺸﺪﯾﻢ...

الهی
ندانم که جانی
یا جان را جانی
نه اینی
نه آنی
ای جان را زندگانی
حاجت ما عفو است
و
مهربانی♡

هميشه بخنديد و ببخشيد
شايد بگيد مگه ما خداييم
نه،خدا نيستيم ولي زير سايش بزرگ شديم
ياحق

‌‌ ♥هـــــۅ المـــحــجــــــــــۅب♥

‌✍اۍ نڴاهے ڪہ نڴاهټ بہ نڴاهم مۍ‌نڴاهد✔

‌‌★ بِنِـــڴاهـــــم بِنِڴاه ★

✍ټا ڪہ نڴاهم بہ نڴـــــاهــټ بنڴاهد✔ ‌‌

کوله بار گناهانم بر دوشم سنگینی میکرد...
ندا آمد بر در خانه ام بیا، آنقدر بر در بکوب تا در به رویت وا کنم...
وقتی بر در خانه اش رسیدم هر چه گشتم در بسته ای ندیدم!!
هر چه بود باز بود...
گفتم: خدایا بر کدامین در بکوبم؟؟؟؟
ندا آمد: این را گفتم که بیایی...
وگرنه من هیچوقت درهای رحمتم را به روی تو نبسته بودم!
کوله بارم بر زمین افتاد و پیشانیم بر خاک

گفتند شهید گمنامه ، پلاک هم نداشت ، اصلا هیچ نشونه ای نداشت ؛ امیدوار بودم روی زیرپیرهنیش اسمش رو نوشته باشه …
نوشته بود : “اگر برای خداست ، بگذار گمنام بمانم”
.

اومدم جنوب راهیان نور به یادتونم♥