پست ویژه ی پایین شهر
پایین شهر یعنی حسرتی که ته دلت را چنگ میزند وقتی سال نو میشود... وقتی همه چیز نو میشود جز جورابهای پینه بسته ی پدر و صورت چروک خورده ی مادر
پایین شهر یعنی منتظر یارانه ماندن وهرماه نزدیکیهای پرداخت یارانه پر از ترس بودن که نکند ندهند و قسط اقا محمود عقب بیفتد؟
پایین شهر یعنی تحقیر یعنی وقتی مادرت در بیمارستان جان میدهد و تو حاضری گدایی تمام شهر را بکنی ان مرد با ماشین شاسی بلندش چنان با پوزخند نگاهت کند که در خود فروبریزی و درو شوی اما بشنوی که میگوید:اینها دزدند نه محتاج