سلام اي آشناي ناآشنا
آشنايي تو به كجا خواهد كشيد؟!
به بي كران محبت و صميميت يا به اوج عشق و دوستي؟
شايد اينگونه نباشد!!!
شايد اين آشنايي مي برد انسان را تا سقوط!
تا مرگ!
تا بي ساماني!
تو بگو!
تو بگو اي كه به نام آشنا وارد زندگي من شده اي!
از سكوتت پيداست كه به من ميخندي.
مشتي باران تقديم تو باد
*نامهربانم*

*سردو باران زده*
از خودم دلگيرم
كه چرا توبه ي شكسته به پروپاي دلم پيچيده!
گفته بودم:دل من سر به هواست! نكند گوش به حرفش بدهي!نكند باز مسافر بشوي!
از تو هم دلگيرم
گفته بودي: كه كنار دل تو مي مانم! من و او همسفريم! راه را مي دانيم! تا ته جاده ي عشق در نگاه خورشيد يك نفس مي خوانيم!
باورم نيست كه دل سرد و باران زده در نيمه ي راه از غم غربت خود مي گريد!!!

بیا که در تن خسته توان درآید باز
بیا در تن مرده روان درآید باز
بیا که فرقت چشم تو ام چنان در بست
که فتح باب وصالت مگر گشاید باز

. . . دلتنــگـم . . .

دلتنـــــگ کسی کـــــه

گردش روزگــــارش به من که رسیــــد از

حرکـت ایستـاد . . .

دلتنگ کسی که دلتنگی هایم را ندید. . .

دلتنگ ِ خود َم. . .

خودی که مدتهــــ ــــ ــاست گم کـر د ه ام . . .

گاهـ ـی حجـ ـم ِ دلــــتنـگی هایـ ـم

آن قــَ ـــ ـدر زیـاد میشود

که دنیــــا

با تمام ِ وسعتش

برایـَم تنگ میشود . . .

ای کاش کسانی که اینقدردلتنگشان میشویم لیاقت این همه دلتنگی وبیقراری را داشته باشند گاهی بی هوا دلم هوایش را می کند هوای اویی راکه هیچ ووقت هوایم رانداشت .....مهدرم ببخش درد بدنم بهانه بود کسی رهایم کرده که صدای بلنده گریه ام اشکت رادر اورد

دلتنگ کودکیم....
به جز آن قسمتش که دوست داشتم بزرگ شوم

بر آنچه گذشت و آنچه شکست حسرت نخور،زندگی اگر زیبا بود با گریه شروع نمی شد ...

بزن لایک

خوش به حالت حوا ، خودت بودی و آدمت ! وگرنه آدم تو هم به هوای دیگری می رفت !!

لعنت به تو ای “دل”

که همیشه جائی جا می مانی

که تو را نمی خواهند…!!

بد ترین شکل دلتنگی برای کسی، اینه که کنار اون باشی و بدونی که هرگز به او نخواهی رسید....

در خیال دیروز و امروز،تو را در فرداهایم جست وجو خواهم کرد.. .
کجاست جاده ای که مرا به تو برساند؟!

دلت تنگ یک نفر که باشد
تمام تلاشت را هم که بکنی تا خوش بگذرد
و لحظه ای فراموشش کنی فایده ندارد...
تو دلت تنگ است...
دلت برای همان یک نفر تنگ است...
تا نیاید...
تا نباشد...
تو هنوز دلتنگی !!!

از یخ نبــــــــود
دل شمعـــــــی کــــــه
آب شد !....

دل من تـنها بـود ، دل من هرزه نـبـود ...

دل من عادت داشـت ، که بمانـد يک جا .

به کجا ؟

معـلـوم است ، به در خانه تو .

دل من عادت داشـت ،

که بمانـد آن جا ، پـشـت يک پرده تـوري

که تو هر روز آن را به کناري بزني .

دل من ساکن ديوار و دري ،

که تو هر روز از آن مي گـذري .

دل من ساکن دستان تو بود

دل من گوشه يک باغـچه بـود

که تو هر روز به آن مي نگري

راستي ، دل من را ديـدي ...؟!