وقتى كسى نيست كه به اون فكر كنى به آسمان بينديش، چون در آسمان كسى هست كه به تو فكر ميكند

گاهی باید آرامش کسی را فروریخت تنها برای اینکه بفهمد تنها نیست...

هرگز این چهار چیز را در زندگیت نشکن ، اعتماد ، قول ، قلب
زیرا وقتی این ها می شکنند صدا ندارند

"آبى" باش مثل آسمان.....
تا عمرى به هواى تو سر به هوا باشم!

باز باران باريدخيس شد خاطره ها. مرحبا بر دل ابري هوا. هر كجا هستي باش آسمانت آبي و تمام دلت از غصه دنيا خالي.

یادمان باشد اگر دور شدیم ، از صدای نفس خاطره هاست که چنین دل گرمیم!

دل اگر بهر عزیزان نشود گاهی تنگ نامش هرگز ننهم دل ، که به آن گویند سنگ

کاش لحظات با دوست بودن مثل خط سفيد جاده باشه ، تيكه تيكه بشه ولى قطع نشه .

خدایا دلتنگ شده ام به اندازه ی آسمانت...دیروز آرزو داشتم میتوانستم دست اتفاق را بگیرم تا نیفتد، اما امروز فهمیدم اتفاق هم که بیفتد باز من زندگی خواهم کرد...چون تو میخواهی

خدا كند تبسم لبى به آه نشكند
بلور بغض سينه اى به شامگاه نشكند،
كبوترى كه پر زند به شوق آشيانه اى،
خدا كند كه بال او ميان راه نشكند.

حكم ران اين غزل باران است،نم نم شبنم فراغش را براى صبح سرد،پركند ازسر شوق وانتظار،تا نشيندخود به روى سبزه زار،سبزه زارى ازتمناى غزلهاى مرام،تابريزد اشكهايش رابه روى گونه هاى سبز يار

شمع محفل شاهان شدن ذوقي ندارد ، اي خوشا شمعي كه روشن ميكند ويرانه اي را .

روزگارم گله مندی شده است / من بگر یم و تو بخندی شده است / آشنایان زما یاد نکنند/ شاید احوالپرسی هم سهمیه بندی شده است.

خدايا در فراغ دوست بگير از من دنيا را / اگر بى عشق او باشم نبينم صبح فردا را

سهم هر كسى كه باشى خوش بحال روزگارش
آخه پاييز و زمستونش ميشه رنگ بهارش ...