به بزرگترین عشق در کوتاه ترین جمله ی ممکن به روی لطیف ترین گل سرخ یرای تو بهترین ... دنیام می نویسم دوستت دارم

دوست داشتن تنها چیزیه که نوبتی نیست ، پس خارج از نوبت دوستت دارم

کاش واژه ی حقیقت آنقدر با زبان ما صمیمی بود که برای بیان کردن دوستت دارم ، نیاز به قسم خوردن نبود

باهات میام نفس نفس / تو آسمان توی قفس / از اول تا آخرش / دوستت دارم همین و بس

هیچ خاري در سايه ي گل ، احساس خاری نمي كند
تقدیم به گل روزگار

2 تا شمع نذر میکنم، اولی به نیت دیدنت، دومی به نیت بودنت، حالا هر دو رو خاموش میکنم فقط به نیت سلامتیت

راز اين دل فقط باد صبا ميداند / دارمت دوست به قدرى كه خدا ميداند

تو مرجانی، تو درجانی تو مروارید غلطانی / اگر قلبم صدف باشد میان آن تو پنهانى

آوای باد انگار آوای خشکسالیست / دنیا به این بزرگی یک کوزه سفالیست / باید که عشق ورزید، باید که مهربان بود / زیرا که زنده بودن هر لحظه احتمالیست

آهاى نازنمكدار منم عاشق تب دار
ببين دل تو دلم نيست واسه لحظه اى ديدار

ناز كمتر كن كه من اهل تمنا نيستم/زنده باعشقم،اسر سود و سودا نيستم
عاشق ديوانه اى بودم كه بر دريا زدم/رهر و گمگشته اى هستم كه بينا نيستم...

آخرین تماشایت را پلک نخواهم زد مبادا تصویرت در چشمانم آواره گردد.

فدایت ای گل زیبای هستی/ نمیدانم بی من کجا نشستی/ قشنگی های فردایم تو هستی/ یگانه گنج دنیایم تو هستی

جانان به بوسه اى مرا ياد بكن / اين بنده ى جيگر نديده را شاد بكن
قبل از بوسه براى محكم كارى/ درخواست آمبولانس و امداد بكن

از دلم پرسيدم عشق را خلاصه کن گفت آغاز کسي باش که پايان تو باشد...‏‎