تو ناخداى عشقى،من ساحلى غريبم/لنگر بزن مسافر،من خاك هر رفيقم...

یادت نره که یادتو همیشه همراه منه،یادت نره که خواستنت مثل نفس کشیدنه، یادت نره که آینه ازطپش تو روشنه،یادت نره نبودنت جونمو آتیش میزنه

مینویسم که بمونه روی قلبت این حقیقت
که به جز تو ندارم یک عزیز با محبت!

طاق تحمل من كوتاهتراز طاقت دلتنكي دوری توست

گنج قارون واسه قارون , ماروچه بمال دنیا ، گنج من یه تارموته نمیدم بکل دنیا

ازمن آزرده مشو ميروم از خانه تو قبل رفتن تو بدان عاشق بى تقصيرم تو اگر خسته اى از دست دلم حرفى نيست امر كن تاكه بميرم به خدا مى ميرم

میدونی فرقت با پرنده چیه؟ اون اسیر میشه ولی تو اسیر می کنی

ازشب پرسيدم براي عزيزم چه بنويسم ؟
گفت بنويس: بي تو فردایی ندارم

گردلت ياد كسي كرد و فرو ريخت r /> بياد آر: كه من نيز بياد تو چنينم....

در خالصانه ترین گوشه قلبم آنجا که خبر از تاریکی نیست یادت می درخشد...

الهی من فدای تو،خاری نره به پای توقلب ودل وجون وتنم،انگارشده به نام تو

ميدونى "بنى آدم اعضاى يكديگرند" يعنى چى؟
يعنى: مثلا" تو جيگر منى

يه آسمون محبت، يه كوله بار صداقت،يه دشت پرستاره ،پراز گلهاي لاله،براي قلب صافت،هديه به روي ماهت.

شايد پاكترين هواي دنيا، متعلق به لحظه اي است كه دلمان هواي هم ميكند.

بيا براي يك بار هم كه شده، دست به خلاف بزنيم....! من اندوه تو را مي دزدم ....! تو تنهاي مرا.....!!