تاریخ انتشار : اسفند 1391
من مجبورم
وقتی حجمی ازناپیداپیش رو داری،نمیدانی به کدام روزنه امیدبایدچشم بدوزی/وقتی رویاهای کبودی داری،نمی توانی رویای تازه متولد کنی/وقتی تمام هدیه هاآن چیزی نیست که تو دوست داری،دیگرآرزوی هیچ هدیه ای نداری
آن وقت تومی مانی ویک دنیا بی میلی،که به ناچاربایدآن رامیل کنی/تومی مانی وانتخابهای اجباری،انتخابهایی که مکررشده در اجبارهایت!