گفتی منو فراموش کن اما بپرس ببین ارزش به یاد موندنو داری؟

بخواب آروم که امشب من، تو رو می بوسم و میرم بخواب آروم که با فردا، سفر داری ولی بی من من امشب از دلت میرم، اگر چه بی کسم، تنهام یکم دیگه تحمل کن، منو با همه ی غمهام حالا که راضی ای میرم، اگه رفتنه تقدیرم اگه این جوری خوشحالی، خداحافظ غم شیرینم..

کوک میکنم چشمانم را روی آمدنت، نمی آیی و من برای همیشه خواب میمانم.

دراين شهرصداى‎ ‎پاى‎ ‎مردمى است كه همچنان كه تو را در آغوش میگیرند! طناب دار تو را مى‎ ‎بافند،مردمى كه صادقانه دروغ مى‎ ‎گويند و خالصانه به توخيانت میکنند،در این شهر هرچه تنهاتر باشی بهتر است!!

شاعر از آن كوچه گذشت ليك شعرى نسرود نه كه سرگشته نبود نه كه معشوقه نداشت كوچه سالهاست دگر كه خيابان شده بود

چرا میگویند...ها...علامت جمع است درحالی که وقتی آنرا با،تن...+...ها جمع میکنی...
خودت میمانی و خودت!!!

بي تواين فاصله ها طاقت من برده / ساعتم زنگ زده عقربه هايش مرده / کاش باورکني از دوري تو دلتنگم /اين دل خسته ام از دوري تو پژمرده......

غم «دانه» «دانه» بر صورتم میریزد شور است طعم دوریت...

خدا از بهترينها فقط يه دونه خلق كرده ، دقت كردي چقدر تنهايي؟!

از عذاب بي تو بودن،در سكوت خود خرابم،دوري از صورت ماهت،هر نفس ميده عذابم،خاطرات با تو بودن شب و روز مياد بخوابم،اينه آخرين كلامم ،بخدا بي تو خرابم

خدايا كفر نميگويم، پريشانم، چه ميخواهی تو از جانم مرا بي آنكه خود خواهم اسير زندگي كردي، خداوندا تو مسؤلي،خداوندا تو تنهايی و من تنها،تو يكتايی و بی همتا وليكن من نه يكتايم نه بي همتا فقط تنهاي تنهايم...

شال و کلاه میبافم باخیالت... تا در سرمای نبودنت یخ نبندم.........

از تنهایی گریزی نیست بگذار آغوشم برای همیشه یخ بزند نمیخواهم کسی شال گردن اضافی اش را دور گردنم بیاندازد...

شبی غمگین، شبی بارانی و سرد/ مرا درغربت فردا رها کرد
دلم در حسرت دیدار او ماند/ مرا چشم انتظار کوچه کرد
به من می گفت تنهایی غریب است/ ببین با غربتش با من چه ها کرد
تمام هستیم بود و ندانست/ که در قلبم چه آشوبی به پا کرد
خودش هرگز شکستم را نفهمید/ اگرچه تا ته دنیا صدا کرد...

میدونی مترسک به کلاغ چی گفت؟ گفت: هرچی میخوای نوکم بزن.اماتنهام نذار.