رشته ی محبت را باید به ضریح دلی بست که خیال کوچ کردن نداشته باشد

غم قفس به کنار آنچه عقاب را میمیراند ، شاخ بازی تیم های انتهای جدول است !

بهترین و زیباترین چیزهای دنیا نه تماشایی و نه قابل لمس اند بلکه فقط باید با قلبت حس بشن

یاد ندارم نابینایی به من تنه زده باشد اما هر وقت تنم به جماعت نادان خورد گفتند: كوري ؟! روزگارت بی نیاز از جماعت نادان باد.

نیکوتینِ سیگار آدم ها را جذب نمیکند ؛ آدم ها به دود سیگار معتاد می شوند ...
خیره می شوند به دود و غرق در خاطرات ؛ آدم ها معتاد خاطرات می شوند... !!

کوچه های قدیمی را باریک می ساختند تا آدم ها به هم نزدیک شوند حتی در یک گذر. . .
اکنون چقدر آواره ایم در این اتوبان سرد.

همیشه از فاصله ها گلایه داشتیم شاید
یادمان رفته که در مشق کودکی هم برای فهمیدن کلمات کمی فاصله لازم بود!

تا نباشد این جدایی ها کس نداند قدر یاران را / کویر خشک میداند بهای قطره باران را!

شاعر از كوچه ي مهتاب گذشت ليك
شعری نسرود؛
نه كه معشوقه نداشت،
نه كه سرگشته نبود،
سالها بود دگر
كوچه ي مهتاب
خيابان شده بود.

برق چشمان قشنگت ديدمو دور تو گرديدمو بر خودم لرزيدمو در دلم خنديدمو با خودم گفتم خدايا كيست اين ؟
يا الهي ربنا اين چيست اين ؟
مال اين دنياي فاني نيست اين؟
نمره اش در معرفت هست بيست اين ، بي درنگ آمد ندا هان اي علي ، اي كه هستي از تبار آن علي ، تابلوئه عاشق شدي اما ولي ، در جواب من بگو تنها بلي ، سر به زير انداختمو گفتم خدا ، اي كه خوانم هردمم رب الهدا ، تو مكن هرگز مرا از او جدا

چه تلخ محاكمه مي شوند پاييز و زمستان كه براي جان دادن به درخت جان مي دهند و چه ناعادلانه كمي آنطرفتر همه چيز به اسم بهار تمام ميشود

یه زمونه ای شده که اگه برا عشقت کوهم بکنی به پای فرهاد بودنت نمیذارن! میذارن به پای کنه بودنت...

نمیدانم چــرا هیچ معلمّی به مـا نگفت
بــرای "شـما" شدنِ "مــا" ، "شـــ" لازم نیست ، " او" لازم است . . .

بیایید تاجایی که ممکن است این نکته را به خاطر بسپاریم که هرفکر ناخوشایند ، ذره ی بدی است که در جسم و جان ما می نشیند

آرزويي كن..
گوش هاي خدا پر از آرزوست و دستهايش پر از معجزه.!
آرزويي كن شايد كوچكترين معجزه اش بزرگترين آرزوي تو باشد...