باز در کلبه ی عشق عکس تو مرا ابری کرد.عکس تو خنده به لب داشت ولی اشک چشم مرا جاری کرد.

توی کلبه ، توی بیشه ، رو بخار گرم شیشه ، می نوسیم با تو هستم از گذشته تا همیشه .

عمری با غم عشقت نشستم ...
به تو پیوستم و از خود گسستم ...
و لیکن سر نوشتم این سه حر ف بود ...
تو را دیدم ، پرستیدم ، شکستم

می دونی بازی روزگار چیه ؟ اینکه تو چشم بزاری من قایم شم ، بعد تو بری یکی دیگه رو پیدا کنی !

اتل متل رفاقت ، دل به تو کرده عادت
برات دعا میکنم ، اینه رسم رفاقت

اگر روزی دلت لبریز غم بود ، گذرت بر مزار کهنه ام بود
بگو این بی نصیب خفته در خاک یه روزی عاشق و دیوانم بود

ای که به یادت در آتش غم می سوزم یاد من کن که به یادت همه شب می سوزم .

عربی بلدی ؟
( ینم بلق ردهشی مه ) نفهمیدی ؟
اشکال نداره از آخر بخونش می فهمی .

نگاه ساکت باران به روی صورتم دزدانه می لغزد ... ولی یاران نمی دانند ، که من دریایی از دردم ! به ظاهر گر چه می خندم ، ولی اندر سکوتی تلخ می گریم ...

سر کلاس پا تخته با یک تیپ شلخته با خط بد نوشتم ، زندگی بی تو سخته

مگو اگر بار گران بودیم و رفتیم...
مگو اگر نامهربان بودیم و رفتیم...
بگو با دیگران بودیم و رفتیم...

یک نصیحت: مواظب خودت باش!
یک خواهش: اصلاً عوض نشو!
یک آرزو: فراموشم نکن!
یک دروغ: تورو دوست ‏ندارم!!،
یک حقیقت: دلم برات تنگ شده

خواستم خودمو گول بزنم ؛ همه ی خاطراتم رو انداختم یه گوشه ای و گفتم : فراموش ؛ یه چیزی ته قلبم خندید و گفت : یادمه

زندگی به من آموخت كه چگونه گریه كنم
اما گریه به من نیاموخت كه چگونه زندگی كنم.....تو
نیز به من آموختی چگونه دوست بدارم
اما به من نیاموختی كه چگونه تو رو فراموش كنم

هرکسي تو را دوست داره 4 تا مريضي ميگيره :
1- فراموشي
2 ...
3 ...
4 ...
3 تاي ديگه را فرموش کردم