در مرام ما اسیران عاشقی رسمی ندارد دوستی را می پرستم خونکه پایانی ندارد .

اي کاش جان بخواهد معشوق جاني ما . تا مدعي بميرد از جان فشاني ما

در دياري که کسي نيست يار کسي / کاش يارب نيافتد به کسي کار کسي

پارسال با او زیر باران راه می رفتم.......امسال راه رفتن او را با دیگری در زیر باران اشکهایم دیدم....شاید باران پارسال اشکهای فرد دیگری بود

من دنیا رو خدایش به خاطر خدایی که تو را خلق کرد دوست دارم .

میگن شیشه عمر آدما اگه خیس باشه عمرشون کم میشه ، می دونی چشات شیشه عمره منه ....

هر وقت بی حواس لبتو گاز گرفتی بدون یکی در حسرت بوسیدن لباته !

اگر با ذره ذره وجودت از من متنفر باشی ، با تمام قطره قطره خونم دوستت دارم .

دوستی تکرار دوستت دارم نیست ، فهمیدن نگفته های کسی ست که دوستش می داریم .

اگر عشقت کورم کنه مهم نیست ، حس بودنت قشنگتر از دیدن دنیاست .

برسرمی خانه آمدم نیامدی / بر ره و رهواره آمدم نیامدی
آمدم بودی ولی نیامد صدایی ز تو / حس کردم عشق رادرکنارم با بوی تو

وقتی تو نیستی همه نیستن ، نه که نیستن هستن ولی مثل تو نیستن !

سلامی با اشک ، اشکی چون شمع ، شمعی چون نور ، نوری چون ماه ، ماهی چون تو

خاک پای دوست شدن در نزد ما یک آرزوست،تا مگر قابل بداند جانمان تقدیم اوست

تقدیم به او که نبود ولی حس بودنش بر من شوق زیستن داد دلم برای کسی تنگ است که آفتاب صداقت را به میهمانی گلهای باغ می آورد و گیسوان بلندش را به باد می داد و دست های سپیدش را به آب می بخشید و شعر های خوشی چون پرنده ها می خواند