هیچ دانی نازنینم می توانی / راحت اسرار سعادت را بدانی رمز
خوشبختی انسان نسیت جز این / مهربانی ، مهربانی ، مهربانی . . .

دوست داشتن تنها چیزیه که نوبتی نیست ، پس خارج از نوبت دوستت دارم .

در فراسوهای عشق تو را دوست دارم ، در فراسوی پرده و رنگ ، در فراسوی پیکرهایمان ، با من وعده ی دیداری بده .

زندگی وقتی قشنگه که در کتاب قانون آن اصل معرفت ماده محبت و تبصره عشق نوشته شده باشه

کسی که باورت داره ، همیشه یک قدم جلوتر از کسیه که دوستت داره .

اگه دیدی از قلبت دود بلند شده نترس چون منم که معتاد محبتت شدم

روی ساحل سرخ دلت اسم کسی رو حک نکن _ به اینکه من دوست دارم یه لحظه شک نکن...

مینویسم \"د ی د ا ر \" تو اگر بی من و دلتنگ منی یک به یک فاصله ها را بردار.

نفسم نفستو خیلی میخواد،اگه نفست نفسمو نخواد نفسم برای نفست بند میاد پس نفستو با نفسم یکی کن که نفست برای نفسم نفس نفس بزنه نفسم.

عمريست شبانه روز لبهايت را...
لب باز نكن، هنوز لبهايت را...
نه،سير نميشوم به چندين بوسه
بر روي لبم بدوز لبهايت را

شهرمن رو به زوال است تو باید باشی / دل من زیر سوال است تو باید باشی /فال حافظ زدم آن رند غزل خوان میگفت / زندگی بی تو محال است تو باید باشی

دست من کوتاه از دیدار توست ، قلب من اما همیشه یاد توست، بهترینم هر کجا هستی بدان ، هر کجا باشم قلبم یاد توست.

كاش مي شد همدلي را قاب كرد،ساكنان شهر غم را خواب كرد،كاش مي شد نور چشمان تو را،جانشين تابش مهتاب كرد.

گفتم دل و جان بر سر كارت كردم هر چیز كه داشتم نثارت كردم گفتا تو كه باشی كه كنی یا نكنی! این من بودم كه بی‌قرارت كردم

اگه بگم خرابتم قول میدی تعمیرم کنی ؟