آخر از عشق تو ساكن در كليسا ميشوم ميكشم دست از مسلمانى مسيحا ميشوم يا لباس عاشقى را از تنم بيرون كنيد يا كن من خاكستر كوى رفيقان ميشوم

میخوام اسم تو رو با صابون رو ابرا بنویسم تا وقتی بارون میاد همه کف کنن!

ΩΞΨΓΦΣ
به زبان باستان نوشتم دوستت دارم، فكرشو بكن از کی دوستت داشتم.

من که از یاد تمام عالم رفته ام وای بر من گر تو هم روزی فراموشم کنی!!!

هزار گل تقدیم به آیینه ی شکسته ای که گل لبخند تو را هزار بار تکرار میکند.

گاه این نازک دلم ، یاد رویت میکند / گاه با دیدار گل ، یاد بویت میکند / گاه با دلواپسی ، کنار پنجره / از هزاران قاصدک ، پرس و جویت میکند

کوچه را دیدی به وقت شب چقدر تنها میشود ، بی تو از آن کوچه ام تنها ترم.

فاصله گرفتن از آدم هایی که دوستشان داری بی فایده است. زمان به ما نشان خواهد داد که جانشینی برای آنها نیست....

آرزوی محالی نیست که عشق همچون گل های مریم بی هیچ محدودیتی عطرش را در سراسر زندگیمان پراکنده سازد !!!

گاه میتوانیم برای کسی که دوستش داریم چند سطر سکوت بنویسیم تا زمان تنهایی هرجور که دلش خواست معنا کند.

هیچ دلی بی بهانه نمی تپد نمیدانیم بهانه ها دلگیرند یا دلها بهانه گیر.

من گلم تو گلزار من ساحلم تو دریا من شاختم تو ریشه دوستت دارم همیشه

بگذار تا بنوشمت ای چشمه شراب / بیمار خنده های توام بیشتر بخند

پيامهايم گاه گاه است! آنچه ابديست ، ياد توست...

آرزوي محالي نيست که عشق ، همچون گلهاي مريم بي هيچ محدوديتي عطرش را در سراسر زندگيمان پراکنده سازد!