من اسير واژه محبتم خالي از بغض دل وحسادتم عاشق دست هاي با رفاقتم زندگي اينجوري داده عادتم.

به ستاره ها خواهم گفت تا آن زمان كه سحرمي دمد بر جاده هاي شبت بتابند تا مسير آرزوهايت بي نور نماند.

ميدوزم، شادى رابه غم، زيادى رابه كم، درخت را به ريشه، گاهى را به هميشه، ستاره را به آسمان، زمين را به كهكشان، كهنه را به نو، و خودم را به تو.

نازنینم به یاد داشته باش که انسانها در کنار هم عاشقن و دور از هم عاشقتر، هر جا که باشم، هر جا که باشی دوستت دارم...

اگرخوشبختي یک شکوفه بهاریست من باغی پر از شکوفه برايت آرزو ميكنم، اگر اميد یک قطره است من دريا برايت آرزو ميكنم

مهربون اجازه هست بشم فدات؟
اجازه هست تو شعر من اثر بذاره خنده هات؟
شب كه مياد يواش يواش، با چشمك ستاره هاش، اجازه هست از آسمون ستاره كش برم برات.

عروسك جنگل سبز، عزيزك بارون و باد، اين دل ديوونه من، خاطرتو خيلي مي خواد

من نخل شدم، قرار شد خم نشوم * 
جز با تو و خنده هات همدم نشوم * 

يك سيب دگر بچين و حوايي كن * 

نامردم اگر دوباره آدم نشوم

ماندن پای کسی که دوستش داری قشنگ ترین اسارت است. پس همیشه اسیرت می مانم.

گاهی وقتا زندگی تمام حواسش رو جمع می کنه تا ببینه تو چه دوست داری تا درست همون رو ازت بگیره. کاش نفهمه چه قدر دوستت دارم.

اگه چشمات تر شد، اگه دلت تنگ شد، اگه ديگه نبود كسي، اميدوهم نفسي، بدون كه هست اينجا كسي، كه تو واسش همه كسي...

Love is like war Easy to start... Difficult to end... impossible to forget
ترجمه: عشق مانند جنگ است شروع آن آسانه خاتمه دادن ب آن مشكله فراموش كردنش غيرممكنه

انسان شبيه آن ميشود كه به آن مينگرد يقين دارم تمام عمر به ماه نگريسته اي

برايم‎ در‎ رديف‎ كساني‎ هستي‎ كه‎ به‎ قول‎ نيما؛ "يادت‎ روشنم‎ ميدارد‎"‎


عقل گفت كه دشوار تر از مردن چيست؟ عشق فرمود فراق از همه دشوارتر است