زیباترین حرفی که بهم گفت و خیلی به دلم نشست :
« من تو رو برای یکی دو روز نمیخوام »
زیباترین حرفی که بهش زدم و هیچوقت نفهمید :
« تو همه زندگی من شدی »

جـــايــي بـايـــد باشــــد ...
غــيــر از ايــــن کـــنــج تـــنــهـــايـــي !!
تــــا آدمــــ گــــاهـــي آنــــجـــا جــــان بــــدهــــــد .. !
... مــثــــلا "آغـــــوش" تـــــــو ....

عشق دروغين قسمتِ چهارم.
رضا پونصد تومنه سپيده رو جور ميكنه و ميفرسه واسش.
بعدِ دو روز رضا و سپيده همديگرو ميبينن. اره همون كافيشاپِ هميشگي.
رضا: خيلي خوشحالم كه عملت موفقيت آميز بود!
سپيده يه آهي ميكشه و ميگه :منم خوشحالم. بابت اون پونصد تومنم ممنون. -عزيزم چرا ناراحتي؟ -آخه گناهِ تو چيه كه خرجه عملمو بدي؟ -فدايه سرت عشقم! -كاش حداقل به جاي اينكه پول خرجه عملم ميشد، خرجه لباسم ميشد. -عزيزم مگه من مُردم! خودم واست همه چي ميخرم.
رضا يكم ميره تو فكر. سپيده ازش ميپرسه چي شده؟
رضا: سپيده جونم كاش ميشد فقط يه لحظه دستاتو ميگرفتم تو دستام. -عزيزم تو كه ميدوني من از اون دختراي عوضي نيستم. درسته كه بابام مُرده، اما دختره خونواده داري هستم. بذار ازدواج كنيم بعدش. باشه عزيزم؟!
رضا يه لحظه مكث ميكنه و بعد ادامه ميده: ببين اين همه دختر پسر با هم دوستنو دستِ همو گرفتن! -تو مطمئن باش اون دختري كه دستِ دوستشو ميگيره دستِ هزار نفر ديگه رو هم گرفته!
رضا كمي ناراحت ميشه و ميگه:پس كي ازدواج ميكنيم؟ -عجله نكن. باور كن من از تو بيشتر منتظره اون لحظه ام كه دسته همو بگيريم.
بچه ها سپيده اي كه با علي (دوست پسره ديگش) رفته سفره كيش. چرا دستاي رضا رو نميگيره؟ چرا انقد ادعاي پاك بودن ميكنه؟ چرا رضا نميفهمه كه سپيده داره ازش سواستفاده ميكنه؟ چرا...
ادامه دارد...

خيلي سخته يه نفر غرورت رو بشكونه:اما حس كني باز دوسش داري...... به سلامتي خودمون كه ادم نميشيم...

دل در گرو یک خیال سپردم، خیالی خام و بی سرانجام...
خسته ام، نه از نبودن تو، از ماندن خود...
من از نگاه بی قرار خود خسته ام...

هيچ چيز دلنشين تر از اين نيست كه مدام نامت را صدا بزنم با يك علامت سوال...؟
و تو با حوصله جواب بدهی:
جانم؟!

دیگه عاشقانه ای ندارم...عشقی هم ندارم
اما...
بازم عاشقانه میخونم...
دردش از دردی که لحظه رفتنش کشیدم هم بدتره.

کاش آن لحظه که تقدیم توشد هستیِ من...
میسپردم که مواظب باشی....
جنس این جام بلور است....
پر از عشق و غرور...
مبادا که بازیچه شود...
میشکند.....!!!

کاش واژه حقیقت آنقدر بر زبانها صمیمی بود
که برای گفتن دوستت دارم نیاز به قسم خوردن نبود

گاهی دلم میخواهد
از خیالــــم تو را بیرون بکشم
و سراپایت را غـــرق بــوســـه کنــــم . . .

هنوز برایت مینویسم . . .
درست شبیه کودکی نابینا . . .
که هر روز برای ماهی ِ قرمز ِ مُرده اش غذا میریزد . . .

تمام خستگی هایت را یکجا میخرم!!!
تو فقط قول بده…
صدای خنده هایت را به کسی نفروشی…!!!

دختر اســـت دیگر...
گاهی دلـــش می خواهد
بهــانه های الکـــی بگیــرد
به هـــوای ٍ آغـــوش ٍ تو
شــانه هــای ٍ تو...
... که بعــد ، تــو
آرام
خیــــلی آرام
در گوشـــش زمـــزمه کنـــی:
ببین من عاشقتــــم خُــــــب... ؟!

كـــاش ميـدانستــى چـِـه لـِـذتــى دارد
وقتــى كـِــه ميشــود خِيــــانَــت كـــرد...
و نَكـــــرد..

با وجود تمام مثبت اندیشی ام،
اما، نسبت به حرف های خوب بدبین شده ام...
هیچ عاشقانه ای را دیگر باور ندارم....
سرزنشم نکن غریبه!
که تو نمی دانی از چه می گویم.
که من،
نه به اختیار خود، بدبین شدم...