دست سرنوشت را …
بـایـــــــد قطــــــــع ڪـــــــرد …
او دزد ” آرزوهـــــــاے ” مـن اســــــت …

افسونگر...
من افسون شده ی آن چشمان افسونگرم...!
که سوزهای این زمانه را به جان میخرم... با اندیشه ی تو ای جان من ,بهافق هایدور آینه می نگرم...
دیوانه تر از خورشید می تابد عشق فزونی ام...!
من طلسم رویاهای تو را... با دستانـــــم می شکنم...

هرگز دل نخواهم بست.......
به آناني كه............
به دستانم اعتماد ندارند!

مجنون را به حكم عدل بردند
كفتند:توبه كن ‏
كفت:خدايا عاشقم عاشق ترم كن

دوست دارم همیشه از تو بنویسم بی آنکه در جستجوی قافیه ها باشم بی آنکه واژه ها را انتخاب کنم
دوست دارم از تو بنویسم که میدانم هنوز دوستم داری و هر سپیده دم یک سبدمهربانی از تو دریافت می کنم
عشق پاکم هنوزم دوستت دارم

مـثـل ِ تـــار ِ مــوهـــایـش ..
ایـن بـــار
دوسـتـت دارم هـــایـــم را
پـشـت ِ گـوشـش انـــداخـــت …
و …
رفــت !

چقدر دوستت داشتم . . .
چقدر نفهمیدی . . .
نمی گویم زیباترین اما . . .
تو ، مهربان ترین آدم زندگیت را از دست داده ای . . .

سن مشکل عشق نیست ،بلوراصل رامرور زمان کدرنمیکند
مگراینکه توهمواره برق انداختن آن را فراموش کرده باشی...

......پنداشت اگرشبی به سرمستی
......دربسترعشق اوسحرکردم
......شب های دگرکه رفته ازعمرم
...............دردامن دیگران به سرکردم..........فروغ

مد شده ای در شهر...
به همه می آیی جز من!
شاید مقصر منم که قدیمی ام...

یک نفر در همین نزدیکی ها چیزی به وسعت یک زندگی برایت جا گذاشته.....
خیالت راحت باشد ارام چشم هایت را ببند...
یک نفر برای همه ی نگرانی هایت بیدار است...یک نفر که از همه ی زیبایی های دنیا تنها تو را باور دارد..

عشـــــق یــعنی حـتی اگـه بدونـــی نـمیخوادتــــــ ,
بدونــــی نمیشـــــه,
امــا نتـــونی ترکــشی کنـــی..
نه خــــودشو , نه فکـــــرشو . . .

اشتباه من املایی بود
من فقط او را همدرد نوشتم گویا او هم درد بود...

آرزویم این است:
نتراود اشک در چشم تو هرگز مگر از شوق زیاد، نرود لبخند از عمق نگاهت هرگز، و به اندازه هر روز تو عاشق باشی، عاشق آنکه تو را میخواهد و به لبخند تو از خویش رها میگردد و تو را دوست بدارد به همان اندازه که تو دلت میخواهد...

انگشت هایم به دکمه های پیانو میخورد و غمگین ترین اهنگ را برایت مینوازم اما دست هایم سرد است و بی روح و خالی از پوچ برای چند لحظه ارزو میکنم که ای کاش در میان نت های زندگی جان ببازم پر بکشم ملکوتی شوم و بار دیگر لبخندت را تماشا کنم...کیان جان تو از لذت هایی میگویی که دیگر نیست من مانده ام از کدام لحظه سخن بگویم وقتی زندگی گذشته ام اکنون رویاست...