"شادمانی همه جا پشت در است در گشودن هنر است"
بچه محله امام رضا
مـوره(منو) میبـیـنی که شـر و بـا صـفایـم
بـــچـــه مـــحـــلـــه امـــام رضــایــم
زلــزلــــیـــم(زلزلم) حــــادثـــیـــم(حادثه ام) بـــلــایـــم
بـــچـــه مـــحـــلـــه امـــام رضــایــم
هــر روز جــمـــعـــه دلـومـه(دلم رو) مـبـنـدم
بــه پـیـنـجــلــه(پنجره ) طـــلــا و ورمــگــردم(بر میگردم)
کـار و بـارم ردیـفـه بـا خدایـم با صفایم
بـــچـــه مـــحـــلـــه امـــام رضــایــم
بــه مــوبــگــو بــیــا بـــه قــلــه قــاف
اصلا مـو ره(منو) بـیـزر(بزار) هـمـونـجـه عــلـاف!
قـرار مـرار هـر چـی بـیـگـی مـو پـایـم
بـــچـــه مـــحـــلـــه امـــام رضــایــم
دروغ ، مـرغ نیـسـت مییـون مـا بـاهـم
الـان بـــه عــنــوان مــثــال تـــو حــرم
چـنــد روزه کــه تــو نــخ کــفــتــرایــم
بـــچـــه مـــحـــلـــه امـــام رضــایــم
چشم مـوره گـیــریــفـتـه(گرفته) چنـتـا کفـتـر
گفته خودش:(امام رضا) چنتـاشه خواستی وردر(بردار)
الـــان درم(دارم) خـــادمـــاره (خادم هارو )مـــــپـــــایــــم
بـــچــــه مـــحـــلـــه امـــام رضــایـــم
کـفــتــراره کـــه بـــردم از روگـــنـــبــد
مـــرم(میرم) مــــو واز تــــونــخ رفـــت وآمـــد
تــو نــــخـــشـــه(نقشه) او گـــنــبــد طـــلایــم
بـــچـــه مـــحـــلـــه امـــام رضـــایــــم گنبده نصب(نصف) شب مده به دستم
او گفته: هر وقت که بییی(بیای) مو هستوم
مویم که قانع و بی ادعایوم
بچه محله امام رضایوم
وخته میبینم توی عالم همه
ازش میگیرن و مگن واز کمه
گنبدشه اگر بده رضایوم
بچه محله امام رضایوم
گنبد و ممبد نموخوام باصفا
سی ساله پای سفره ای آقا
منتظر یک ژتون غذایوم
بچه محله امام رضایم
در ضمن این شعر توسط قاسم رفیعا و شعر زن ذلیلانه توسط سعید سلیمانی در پیشگاه رهبر خوانده شده