تو,در برابر خورشید روز و ستارگان شب,آزادی; تو,وقتی خورشید و ماه و ستاره هم نیستند,آزادی; حتی آنگاه که چشمانت را بر همه ی آنچه هست,می بندی! اما بنده ی کسی هستی که دوستش میداری,زیرا تو به او عشق می ورزی; و نیز بنده ی کسی که تو را دوست میدارد,زیرا او به تو عشق می ورزد. (جبران خلیل جبران)