منحنی قامتم تابع ابروی توستـ
خط مجانب بر آن طره ی گیسوی توستـ
حد رسیدن به تو،مبهم و بی انتهاستـ
بازه ی تعریف دل،در حرم گوی توستـ
بی تو وجودم بود یک سری واگرا
ناحیه ی همگراش دایره ی روی توستـ
مهر تو چون میدهد سمت به بردار دلـ
هر طرفی رو کنی،هم جهت و سوی توستـ
پرتو خورشید شد مشتق از آن چشم تو
گرمی و جان بخشی اش جزئی از ان خوی توستـ
چون به عدد 1 تویی،من همه ی صفر ها
آنچه که معنا دهد قامت دلجوی توستـ
گر شود آن دم که ما زوج مرتب شویمـ
سر به رهت مینهم،چون که سرم گوی توستـ
هجر و فراقت شکست قائمه "قائمی"
نقطه ی پرگار عشق واله و پی جوی توستـ......!
:)دوست دارم