تاریخ انتشار : ارديبهشت 1392
یادت وه ک گوواله هه وریکی سپی
به ئاسمانی تاریکی دلما راده بووری،
ره گه کانم،یه ک یه ک
له شه پؤلی گولاوی سه رشار ده بن
ترجمه:یادت چون لکه ابری سپید درآسمان تاریک دلم پدیدارمیشود.رگهایم یک به یک ازموج گلابش سرشارمیشوند.