تاریخ انتشار : ارديبهشت 1392
تؤگوتت من،
ته ریده خاکی هه ندران،
ئاواره ی ناوتاریکترین کووچه ی دنیام
به لام ئه من،له خاک وشاروزیدی خؤم
غه ریب غه ریب،ته نیای،تنیام!
ترجمه:توگفتی رهزن خاک بیگانگان،آواره تاریکترین کوچه های دنیایی،امامن،درشهروزادگاه خویش،غریب وتنهای تنهایم.