تاریخ انتشار : ارديبهشت 1392
زؤرجار زه مان ده نگی بؤلبؤل ئه تؤرینئ،
ئاوی رووبار رؤحی ماسی ئه خنکینئ،
شنه ی به هار نیگای گؤل ئه وه رینئ،
به لام هه رگیز،
که س ناتوانی خؤشه ویستیت له ناودلما بژاکینئ.
ترجمه:چه وقتهایی که صدای بلبل رامی آزارد.جویبار روح ماهی راخفه میکند.بادبهاری نگاه گل راپرپرمیکند.اماهرگز نمیتواند دوست داشتنت را دردلم پژمرده کند