تاریخ انتشار : فروردين 1392
تقدیم به یتیمان زلزله کاکی:
من وئه ستیره کان نووستو هه موو چاویان له خه و دایه،
منال ئه گری وله شیوه ندا ئه لین کوابابه بؤ نایه.
ترجمه.من وستارگان همه خوابیده ایم وچشمانمان درخواب،اما کودکی میگریدوباشیون میگوید؛چرابابا نمی آید.