تاریخ انتشار : فروردين 1392
کاش پیام همدردیم طوری به دستت برسد که. . . .
باور کنی خیس است گونه ام از رفتن پدرت مادرت فرزندت همسرت و هموطنم!
باورکنی شکسته است قلبم از ویرانی خانه ات روستایت شهرت و وطنم!
باور کنی فقط شهر تو نبود که لرزید دلم قلبم وجودم واشکم!