تاریخ انتشار : فروردين 1392
به داره ته رمی کووچه ته نگه کانی شاره که ت
رانه هاتوه له شم،
بناری پربه هاری دی
ره نگی سووروشین ئه دا له شیعروعاتیفه ی گه شم،
ئه لیم بروم له شاره که ت گولم.
ترجمه:به تابوت کوچه های تنگ شهرت،عادت نکرده تنم،دامنه کوههای بهاری روستا،رنگ سرخ و آبی میزندبه شعروعاطفه شادم،میگم از شهرت برم گل من!