تنهایی مثه یه درده که انداخته از پا
منو رو دوش می بره تا همونجایی که حرفات
بوی رفتن می داد اینو حسش کردم
حواست نبود از دهنت اسمش در رفت
همه عکسامو بسوزون تا نمونه یادگاری
بذار عوض شه هوات همه درا رو وا بذاری
حواست نبود وقتی پیشت آروم می شدم
حواست نبود با نبودت داغون می شدم
همین دوست داشتن واسه تو هضمش سخت بود
گفتم همه جوره پاتم سعید حرفش حرف بود
برو زندگیتو با خیال راحت تو سر کن
بیدار نشو با صدای من این عادتو ترک کن
پیش غریبه ها نمی کنم طرفداری تو
هر کی پرسید میگم فقط طرفداری تو
حواست نبود از این به بعد حواستو جمع کن
همه چی بین ما شکست توام شرایطو درک کن...