یه ساله رفتی و اسمت هنوز مونده تو این گوشی
هنوزم قهوهتو مثل قدیما تلخ مینوشی؟

هنوز شبها توی تختت کتابِ شعر میخونی؟
کناره پنجره شادی با یه سیگار پنهونی؟

هنوزم وقتی میخندی رو گونه ت چال میافته؟
هنوزم چشم به راهِ یه سواره زیبای خفته؟

میدونم وقتی که بارون
تو شب میباره بیداری
همون آهنگو گوش میدی
هنوز بارونو دوست داری

یه ساله رفتی و عطرت هنوز مونده توی شالم
بازم ردت رو میگیرن همه تو فنجون فالم

تو وقتی شعر میخونی منو یادت میاد اصلن؟
تو یادت موندن اون روزا که دیگه برنمیگردن؟

همون روزا که از فیلم و شراب و شعر پر بودن
یه کاناپه، دو تا گیلاس، تو و دیوونهگیِ من...

بدون حالا بدون تو یکی دلتنگه این گوشه،
هنوزم قهوهشو تنها به عشقت تلخ مینوشه...