تقدیم به مردمان خوب بوشهر، که زنده اند، حتی اگر جايشان از امروز بینمان خالیست ... " زهرايي"
خدایا، جایت آن بالا عالیست
کمی پایین تر بیا؛
دست ها را زیر آوار ها ببین،
آغوش تنگ مادر را ببین،
صدای نوزاد را زیر سانت ها خاک احساس کن.
خدا،
پایین تر بیا،
بوشهر عزيزمم، در سوگ نشست،
جای تک تکشان، از حالا خالیست
یادشان، خوبی و بدی شان، خاک شدند ... !
اما، نمیدانم
به کدامین جرم، زنده زنده دفنشان کردی ؟!
خدا،
کمی رحم کن،
زیر تلنبار های پوشال و گل،
نطفه هایی جان گرفته خفته اند،
نیامده رفته اند ... !
خدا،
حکمت بود یا تقدیرشان؛
یا شایدم
تقصیرشان ؟!
بوشهر عزيزم،
تسلیتم را بپذیر ...