تاریخ انتشار : فروردين 1392
عطا سام
نمیدونم چرا..آدم یک زمانی یک جایی نا خواسته خودشو جا میذاره و میره کجاشو نمیدونم..احساس میکنم دوباره حمله خواهد کرد ..خاطراتی که زبان ادم نمی فهمند..کاش می شد اخر خاطره ها نقطه گذاشت تا دوباره شروع نشود کاش می شد فریاد بزنم پایان ..دلم خیلی گرفته ..اینجا نمیتوان به کسی نزدیک شد .آدمها از دور دوست داشتنی ترند.......