تاریخ انتشار : فروردين 1392
من همون نفستم که میگفتی اگه نباشم می میییییییییییری
وقتی بهونه های رفتنت شروع شد چیزی نگفتم سکوت کردم تا نکنه خودمو تحمیل کنم به کسی که عاشقانه به عشقش نفس میکشیدمو دیگه منو نمیخواست
چه شبایی که با گریه خوابم برد چه روزای که پف چشمامو که مال اشکای شب قبل بود برا اینکه کسی نفهمه با یخ خوابوندم
...
وقتی برگشتی صادقانه بگم دلم لرزید اما....
اما....
نمیتونستم دلمو زنگ تفریح کلاسای خسته کننده تو کنم
برو من این اینجا با خودم خو گرفتم