تاریخ انتشار : اسفند 1391
دلتنگی های آدمی را باد ترانه ای می خواند,,,رویاهایش را آسمان پرستاره نادیده می گیرد,,,,و هر دانه برفی به اشکی ناریخته می ماند,,,سکوت سرشار از سخنان ناگفته است,,,,ازحرکات ناکرده،اعتراف به عشق های نهان،و شگفتی های بر زبان نیامده،در این سکوت حقیقت ما نهفته است,,,حقیقت تو و من