با تمام دلم می سرایم...
برای برادرانم!
***
گشتیم هر کجای زمین را دری نبود
در هم اگر که بود، ره بهتری نبود

بستید چشم پنجره ها را برویمان
دلتنگ تر ز خواهر تو خواهری نبود

این حرف را به دیده ی باور نگاه کن
وصف من است! قصه ی دیو و پری نبود

تن می کنم لباس سفید و بنفش و سرخ
باور کنید قصد من افسونگری نبود

مهلت بده تمام شود این غزل، بیا...
این هم نقاب، مشکل من روسری نبود

تلخ است روزگار تو نیز ای برادرم
آیین تو کرشمه و تن پروری نبود

پایان شعر را من و تو همصدا شویم
«انصاف نیست، پاسخ ما توسری نبود!»