سـلام!
حال هـمـه‌ ما خـوب اسـت
ملالی نيـسـت جــز گـم شدنِ گاه به گاهِ خيــالی دور،
که مــردم به آن شادمانیِ بی‌ سبـب میـگويـند
با اين همه عمری اگر بـاقی بود
طوری از کنارِ زندگی میگذرم
که نه زانویِ آهویِ بی‌جفت بلرزد و
نه اين دلِ ناماندگارِ بی‌درمان!
...
راستــی خبــرت بـدهم
خواب ديــده‌ام خانـه‌ ای خـريـده‌ام
بـی‌پـرده، بـی‌پـنجره، بـی‌در، بـی‌ديـوار ... هی بخنـــد!
...
نامــه‌ام بايـد کوتــاه باشد
ساده باشد
بـی حـرفـی از ابـهام و آينه،
از نو برايت می‌نويسم
حال همه‌ی ما خوب است
اما تو بــاور نــکــن