سلام دوستان،وقتي پستاتونو ميخونم ميفهمم چقدرقلب صاف وبزرگي داريد.برخلاف من..اين اولين باره كه ميخوام درباره ي عشقم بگم..من نه بهش رسيدم،نه بهم گفت دوسم نداره،نه دلموشكسته،نه خيانت كرده،نه..كل ماجرااينه كه من لياقت عشقوندارم،من نه عرضشودارم نه جنمشو.من هيچوقت بهش نگفتم كه چقدربرام مهمه،نگفتم كه همه ي زندگيم چون من 1 آدم ضعيفم..من ازش دوري ميكنم چون ميترسم عشقموازچشام بخونه وبگه كه دوسم نداره..ميترسم عشق بچگياموزيرپاهاش له كنه..فك ميكنم بعضي چيزابهتره هميشه 1روياي قشنگ توگوشه ي قلبمون بمونن تا1خاطره ي تلخ...
ببخشيدكه خستتون كردم