تاریخ انتشار : بهمن 1391
ﻧﮧ تو ﻣﮯ ماﻧﮯ و ﻧﮧ اندوه و ﻧﮧ هیچ یڪ از مردم اﻳטּ آبادﮮ...
ﺑﮧ حبابــ نگراטּ لبــ یڪ رود قسم
و ﺑﮧ ڪﻮتاﻫﮯ آטּ ﻟﺤﻆﮧ ﮮ شادﮮ ڪﮧ گذشتــ ...
ﻏﺼﮧ هم ﻣﮯ گذرد،
آچناﻧﮯ ڪﮧ فقط خاطره اﮮ خواهد ماند...
ﻟﺤﻆﮧ ـها عریانند،
ﺑﮧ ﺗטּ ﻟﺤﻆﮧ ﮮ خود، جاﻣﮧ اندوه مپوشاטּ هرگز...
" سهرابــ سپهرﮮ"