تاریخ انتشار : آذر 1389
وهكوو شێعر وهره بۆ لام
مثل شعر بسویم بیا
له ههر كاتێكا پێت دهكرێ
هروقت که تونستی
ههر شوێنێ خۆت ئهیزانی!
میعاد گاه را که خودت میدانی
شێعر ناپرسێ من چۆنم
ای شعر حالم را نمی پرسی؟