از نوک مژگان من تاافق راهی نیست!... گاهی برقامتشکسته شعرم نیلوفرانه پیچک می شوم واز ائینه می گذرم تااواز تشنگی ام را برایت بسرایم وقتی چشمانم را میبندم ازفراسوی ابی هاابرهای سرخ کویررابه اتش میکشند ومن سبد اندیشه مصلوبم را هی می کنم تاتو...........