تاریخ انتشار : آذر 1391
آجر مي چينم
روي هم
دور تا دورِ بودنــــم
آنقـدر که ديــواري شود
تا هيچ احسـاســي
نـتوانــد سَــرَک بکشد و
سَر به سَرم
بگذارد…
من جــايي از ديــروز جــا مانـــدم
که دست هايم را
زيرِ بــــــاران شستم از “عشــــق”