تاریخ انتشار : آبان 1391
تا چند زنى ظالم، چوب اين لب عطشان را * بردار از اين لب ها اين چوب خیزران را
آخر نه تو را اين سر مهمان بود اى كافر * تا چند روا دارى آزردن مهمان را
در نزد تو تقصيرش جز خواندن قرآن نيست * با چوب نيازارد كس قارى قرآن را
بهر چه زنى هى چوب بر بوسه گه احمد * او بوسه مدام از مهر زد اين لب و دندان را
تا چند كنى ظالم خون بر دل اطفالش * منماى پريشان تر اين جمع پريشان را