حسینی بودن رو از آدم های یاد گرفتم که حجاب نداشتن ولی
با جان و دل سینه میزدن وبا ناله برای آقایم حسین گریه میکردن
از اون قهرمان کوچکی ک با ۸سال سن پا برهنه با قدرت کودکانه اش زنجیر میزد
از اون آقا پسری که به کاراش معروف بود ولی به حرمت آقا سرش پایین بود و سینه میزد
از اون دختری ک به حرمت آقا روسریش رو وسط هیئت تا روی پیشانیش کشید
از اون آقا پسری که روی دست هاش خال کوبی بود و روی صورتش جای چاقو معلوم بود ولی با قدرت مردانه اش زنجیر میزد و حتی سرش را بالا نیاورد تا نگاهش روی نامحرمی نیوفتد