تاریخ انتشار : مرداد 1391
مادر پیر،مرا نکته ای زیبا گفت: از بد دنیا گفت ،گفت:طاووس مشو که به عیبت خیزند، گر شوی شعله ی شمع زیر پایت ریزند،گفت: پروانه مشو که به سرگردانی لای انگشت کتاب سالها می مانی، نه زمین باش نه
خاک ، که تو را خوار کنند، وانگهی ذهن تو را پر ز مردار کنند،آسمان باش که خلق به نگاهت بخرند،و ز پی دیدن تو سر به بالا ببرند.