مگذار فرجام اين عشق
رفتن تو باشد و چشم انتظارى من
دلم كنار خاطراتت خيمه زده
و هواى سرد بهمن ماه را در آغوش گرفته
يادت هست ، گفتى :
** دلت هميشه با من است **
و من گفتم :
** دلم از غم يك عمر خسته است **
آن گاه تو با نگاهت ، چشمان خسته ام را
نوازش كردى و گفتى :
** با من بمان كه من با تو زنده ام ** !!!!!!
كاش امروز بودى و من مى گفتم :
** ديدى ، همه ى حرف هايت دروغ بود ** ……!!
نمى دانم تو چه مى گفتى اما .......
من باز غرقِ باران مى شدم
و با برف ، دردِ دل مى كردم ..............!!!!!!!