تاریخ انتشار : فروردين 1394
هـــواے تــو چقــدر ســرده ، ببیــن دستامـو یـخ ڪــرده
تــو بــے تفاوتــے و ایـن ، واسـم نهـایـت درده!
رو مـن چشماتــو میبنـدے ، مـن از ایـن غصــہ میمـیــــرم
تــا ایـن حــد رفتــے از دستـم ، ڪــہ دارم از دلـت میـــرم
تـو یخبنـــدون ِ احساسـت تمـوم قلــب مـن یــخ زد
تـو گفتــــے ڪــہ بــے احساســــے ولــے نگـفتـــے تـا ایـن حـد......
نگفتــــے تـــا ایــن حــــد. . . .خیلــــے بیمعـــــرفتــــــے خیلـــــــــــے........!