تاریخ انتشار : مهر 1393
یَعنی می شَوَد روزی بِرِسَد که بیایی مَرا دَر آغوش بِگیری . . .
بِخواهَم گِلِه کُنَم ، بِگویی هیس ، هَمه کابوس ها تَمام شُد . . .
دَرِ گوشَم بِگویی : بَرایِ هَمیشه مالِ مَن شُدی
نُقطه سَرِ خَط بَرای شُروعِ خوشبَختی.