تاریخ انتشار : مهر 1392
به خیمه روی برگشتن ندارم
حرم را طاقت دیدن ندارم
دگر تا من پس از این زنده هستم
ز روی کودکان شرمنده هستم
نه راه پس نه راه پیش دارم
خجالت از امام خویش دارم
حرم از من تمنا آب میکرد
دل عباس را بی تاب میکرد
صدای آب آب آید به گوشم
دریغ افتاده مشک از روی دوشم