تاریخ انتشار : شهريور 1392
بخواب ای نوگل پژمان و پرپر
بخواب ای غنچه افسرده اصغر
بخواب آسوده ، اندر دامن خاک
ندیده دامن پر مهر مادر
بخواب و خواب راحت کن شب و روز
که خاموش است صحرا بار دیگر
خدایا بشکند آن دست گل چین
که کرد این غنچه نشکفته پرپر