بــا مخاطـــبٍ خاص رفتیـــم بیــــرون! دیـــدم یه خـــرده کسلـــه ! مـــن: مهتـــاب چته؟! خوبــــی؟!
مهتـــاب: آره هیچیـــم نی !
مـــن: بـــاوشه!
آقا یه لحظه نیگاش کـــردم دیدم اشک تو چشـــاش حلقه زده!
مــــن: بخـــدا این چن وخت خعـــلی گرفتــــار بودم , نشد ببیـــنمت! گــــریه نکـــن دیگــــه:(
مهتــــاب: ای بابا امیـــــر بیخیــــال چقد پیلــــه میکنی؟! خمیـــازه کشیـــدم , خوابــــم میـــادش! یه خمیـــازه میکشـــه با صدایٍ خوشگلـــــه بعدٍ خمیــــازه میگه بهتــــر که ندیدمت هر وخ تو رو میبینــــم دیگه درس و کنکـــور کلاٌ تعطیــــل میشه!!
یــــعنی کلٍ احساساتمـــو گذاش تو فرغون بی ادب!
یه تـــوصیه: » هیــــچ وخ عاشـــق نشیــــن:| «
مخـــاطبٍ خاصٍ بـــی احساســــه داریــــــــم؟!