دیدین این آدمایی که اهل یه جای خاصن مثل دامغان(شهر خودمو گفتم به کسی بر نخوره) وقتی باهاشون مصاحبه میشه مثلا در مورد عید نوروز
میگن:عید رو به تمام مردم ایران تبریک میگم
بعد مصاحبه کننده میگه حالا با اون لهجه شیرین دامغانی عید رو به هم شهریاتون تبریک بگین
طرف یه دفه یه لبخند مضحک میاد رو لباش بعد با یه خجالت خاصی همون جمله رو میگه تنها فرقی هم که داره اینه که کلمه هارو به دک و دهنش میکشه جای فتحه وکسره وضمه هم در بعضی نقاط هم عوض میشه
اینا هموناین که میگن .... ولش کن بماند