كربلا برگوبمان چون كرده ايم/شيعيان راجمله دلخون كرده اي/كربلا قبر علي اكبركجاست/قبرآشاهنشه بي سر كجاست

كربلا مشتاق ديدار توايم / كربلا ازجان خريدار توايم
كربلا عاشق زارتوايم/اي حسين جملگييارتوايم
ياامام حسين

دیــــدم هـــمــه جــــا بــــر در ودیـــــوار حـــریــمــت
هــــیـــج جـــایــــی نـــنـــوشتــند گــنهکـار نــیایــید
یــــــاحــســین

یــــکـــ دســـتـــ صـــدا نـــدارد،امـــا..... در کـــربــلا....بـــی دســـتـــ هــا غـــوغـــا می کـــنــنــد...
الــــسلام عــلــیــک یــــا مــــاه بـــــنــــی هــــــاشــــم

سر نعش حسین زینب به زاری
بگفتا ای برادر سر نداری
به قربان لب خشکت برادر
مگر عباس آب آور نداری
تو بودی وارث ملک سلیمان
چرا انگشت و انگشتر نداری
به کهنه پیرهن کردی قناعت
چرا آن پیرهن بر تن نداری
سر نعش حسین زینب به زاری
بگفتا ای برادر، سر نداری

ای یادگار مادرم ،ای مهربان برادرم
آهسته رو ، آهسته رو
کرده وصیت مادرت ، تا من ببوسم حنجرت
در وقت میدان رفتنت، آهسته رو آهسته رو
صبری نما تا خواهرت قرآن بگیرد بر سرت
در وقت میدان رفتنت، آهسته رو ، آهسته رو

ای مهر تو بهترین علایق
جان ها به زیارت تو شایق
ما را نبود بجز خیالت
یاری خوش و همدمى موافق
بیماری روح را دوا نیست
جز مهر تو ای طبیب حاذق
روزی که دمید نور خلقت
رخسار تو بود صبح صادق
از داغ تو شد جهان عزادار
زیرا به تو عالمی است عاشق

یــ خــیــابــونِ بــهــشــتــی . . .

اســمــش "بــیــن الــحــرمــیــنِ"

یــ طــرفــ آقــام ابـوالـفـضـل . . .

یــ طــرفــ شـاهَـم حــســیــنِ (ع) . . .

الــتــمــاس دعــا . . .

آبـروی حـسـیـن بـه کـهـکـشـان مـی ارزد
یـک مـوی حـسـیـن بـر دو جـهـان مـی ارزد
گـفـتـم کـه بـگـو بـهـشـت را قـیـمـت چـیـست
گـفـتـا کـه حـسـیـن بـیـش از آن مـی ارزد

کربلاباتوامشب دردو دلایی دارم
حس حسادت به هرکرب وبلای دارم...
الهم الرزقناکربلاکربلاکربلا...

عــرفــه، غــدیــر، عــشــق بــه حــیــدر، مــباهــلــــه
کـــم کـــم صــدای زنــگـــ غـــم انــــگــــیــز قــافــلـــه
ســربــســته گــویــمـت تـو فــقـط روضــه گـوش کــن
نــامــوس اهــل بــیـــت کــجــا، شــمــر و حــرمــلــه

لـــالـــایــــی عــمــوش بـــیــاد، مـــشـــک و عـــلــم بـــه دوش بــیــاد
گـــلـــم بـــا بـــوســه ی عـــــمــوش خـــداکــــنـــه بــه هــوش بــیــاد
لـــالـــایـــی بــــــابـــــاش بـــــیــــاد،ســـوار ذوالــــــجــنــاش بـــــیـــاد
صـــــدای خــــنـــــده ی گــــلـــــم بــــرای عــــمـــه هـــاش بـــــیــــاد

هـــوا؛هـــوای کـــربلا... هـــوای بین الحرمین... هـــوای شـــور و مستی ام.... هـــوای گریه بـــر حــســــیـــن...
23 روز تـــا مــــحــــرم . . .

ای عمو قاسم جانباز منم
بعد اکبر به تو همراز منم
جان من در تب و تاب است عمو
حنجرم تشنه آب است عمو
لبم از سوز عطش خشکیده
جگرم غرق بخون گردیده
چون حسین این همه شور از او دید
بهر ایثار و سرور از او دید
گفت:زیبا گل باغ حسنم
برو ای لاله سرخ چمنم
لطف معبود نگهدار تو باد ........ قاسمم دست خدا یار تو باد

پریشانم برای تو عمو جان
شود جانم فدای تو عمو جان
چرا آنقدر در این صحرا غریبی
مگر قاسم نداری ای عموجان
دگر راهم بده در این جهادت
ندارم حاجتی غیر از شهادت